وبسایت روزنامه امروز خراسان جنوبی
سرعت گیرها یکی از ابزارهای کنترل ترافیک هستند که به تنهایی یا در کنار سایر روش های آرام سازی به کار می روند تا از این طریق بتوان سرعت وسایل نقلیه را کنترل کرد، رفتار رانندگان را تغییر داد و شرایط ایمنی را برای کاربران معبر بهبود بخشید. اما گاهی این سرعت گیرها درست در قسمتهایی اجرا میشود که نباید
سرعت گیرها به لحاظ طراحی نامناسب، اجرای نا مناسب و هم چنین جایابی نادرست،خود یک خطر جدی برای ایمنی ترافیک محسوب می شوند. سرعت گیر ها به عنوان یکی از موانع کاهنده سرعت، در کنار مزایای فراوان، مشکلات و معضلاتی را برای کاربران مختلف دارند که گاهی به دلایل مختلف باعث صدمات و خساراتی بیش از مزایای خود می شوند. . بهتر نیست مسئولان مربوط به روش های دیگری برای کنترل سرعت و پیشگیری از حوادث روی آورند و از سرعت گیرها رد شوند؟
در تقاطع هایی که علاوه بر سرعت گیر چراغ راهنمایی نیز وجود دارد نبود ایمنی، زمانی ظاهر می شود که رانندگان هنگام نزدیک شدن به تقاطع متوجه چراغ راهنمایی شده و گاهی از وجود سرعت گیر غافل می شوند. در این حالت ترمز ناگهانی راننده جلویی و برخورد وسایل نقلیه پشت سر باعث ایجاد تصادف و خسارت می شود.
سرعت گیر و سرعت کاه دارای انواع مختلف و از متداول ترین ابزارهایی است که در حال حاضر در کشور برای کنترل سرعت مورد استفاده قرار می گیرد.
با دقت بیشتر در تعاریف و مشخصات سرعت گیر و سرعت کاه می توان دریافت که ابزار کنترلی دارای طول حداکثر ۳۰ سانتی متر سرعت گیر و ابزار با طولی بیش از ۳۷۰ سانتی متر سرعت کاه نامیده می شود .
یک دکترای عمران-راه و ترابری نظر جالبی در این باره دارد «سرعت گیر و سرعت کاه شرایط و ضوابط اجرایی متفاوتی دارند. نوع اول بیشتر در معابر محلی فرعی و نوع دوم در معابر محلی اصلی و با عرض بیشتر استفاده می شود اما در شهر بیرجند این دو گونه متفاوت بدون بررسی های مهندسی و جایابی مناسب و گاهی حتی به جای هم اجرا می شوند.» برای حذف یا کاهش تداخل و اصطکاک میان حرکت های ترافیکی موجود در تقاطع و همچنین تامین ایمنی و افزایش ظرفیت آن از وسایل کنترل ترافیک استفاده می شود، ظرفیت شبکه معابر شهری، مستقیم به چگونگی کنترل ترافیک تقاطع ها وابسته است. که برای دستیابی به حداکثر بازدهی شبکه معابر دو مورد مهم را باید مد نظر قرار داد اول اینکه لازم است مناسب ترین انواع وسایل کنترل ترافیک به کار گرفته شوند و دوم این وسایل به خوبی تنظیم و برنامه ریزی شوند. طبق استانداردهای موجود ارتفاع بلندترین نقطه یک سرعت گیر بین ۷.۶ تا۱۵.۲ سانتی متر و حداکثر طول آن بین۰.۳۰ تا یک متر و عرض آن به اندازه عرض محل نصب است.
در سرعت گیرها به دلیل مجبور شدن رانندگان به ترمزهای ناگهانی و امکان برخورد اتومبیل پشت سر در برخی مواقع معابر برای اتومبیل ها به جای ایمن شدن خطرناک می شوند. این موانع سبب استهلاک زیاد وسایل نقلیه می شود و هزینه های ناخواسته و غیر مستقیمی را به کاربران تحمیل می کند کم کردن سرعت وسیله نقلیه و شتاب گیری مجدد آن علاوه بر بالا بردن مصرف سوخت باعث آلودگی صوتی نیز میشود براساس تحقیقی که پاییز سال ۹۳ انجام شد۱۶۰ سرعت گیر در شهر بیرجند موجود بود که ۴۸ مورد در تقاطع هایی نصب شده بود که چراغ راهنمایی داشت. علاوه بر این از بین ۴۸ سرعت گیر ذکر شده ،با توجه به رده عملکردی معابر و حجم ترافیک عبوری ۶ تقاطع (معلم-محلاتی، میدان ابوذر به سمت طالقانی، ۱۵خرداد-مدرس ، معلم – خلیل طهماسبی، پاسداران -محلاتی، معلم -۱۵ خرداد) مورد بررسی قرار گرفت و ایراداتی به سرعت گیرها وارد شد که در نهایت یا ترمیم و یا به کلی جمع آوری شدند.
هر چند ترمیم و جمع آوری تعدادی از این سرعت گیرها انجام شد اما هنوز هم تعداد زیادی از این سرعت گیرها در مرکز استان باعث ناراحتی راننده ها و گاه ترافیک ناگهانی می شود.
