شرکت در فعالیتهای اجتماعی و بازی با همسالان از خجالتی شدن کودکان پیشگیری میکند.
ایرج کریمی مجرد روانشناس در گفت و گو با خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان با اشاره به اینکه خجالت یک نوع اختلال خلقی است که عوامل محیطی در آن نقش چشمگیری دارد؛ گفت: تمامی اختلالات روحی و روانی دارای زمینه ژنتیکی و اکتسابی هستند.
این روانشناس افزود: وجود علائم اضطراب اجتماعی، اضطراب فراگیر و فوبیا در والدین می تواند در آینده به اختلال وسواس و خجالت در کودکان منجر شود.
کریمی تصریح کرد: شرایط بد محیطی، خشونت و پرخاشگری در خانواده، شوک های عصبی، طلاق، اعتیاد، عدم روابط موثر و سازنده بین والدین و نداشتن ارتباط دوستانه با فرزندان زمینه بروز خجالت را در کودکان فراهم میکند.
وی ادامه داد: عدم قدرت تصمیم گیری و توان نه گفتن در برابر پیشنهادها فرد را به سمت کج روی و ناهنجاری های رفتاری هدایت میکند.
کریمی افزود: توجه به بهداشت روان، مشاورههای قبل از ازدواج، روان درمانی و خانواده درمانی تا حد زیادی می تواند در تغییر رفتارها و پیشگیری از بروز این عارضه در کودکان موثر واقع شود؛ خانواده درمانی در روانشناسی کودک دارای اهمیت فراوان است.
وی در خصوص چگونگی ایجاد روحیه اجتماعی در کودکان گفت: اجتماعی شدن کودکان باید از همان روزهای اول پس از تولد آغاز شود علاوه برآن شرکت در فعالیت های اجتماعی، بازی با همسالان و ورود کودکان پس از ۲ سالگی به مهدهای کودک تا حد زیادی می تواند در پیشگیری و درمان خجالتی بودن فرزندمان موثر باشد.