طرح آمایش در بوته آزمایش … !!

طرح آمایش استان خراسان جنوبی را باید یکی از اصولی ترین و در عین حال حیاتی ترین طرح هایی دانست که بر مبنای آن قرار است توسعه ای پایدار بر این استان کم توسعه و یا بی توسعه حاکم شود، طرحی که در آینده چهره ای نو و زیبا را از این دیار خسته و خموش رونمایی خواهد کرد. طرح آمایش استانی در اصا زیر مجموعه ای است از برنامه های توسعه ای ۵ ساله کشوری که در سطح وزیران و وزارتخانه ها تهیه و برای تصویب به مجلس ارائه می شود.
طرح آمایش استان یک سند است، سند مهم و کاربردی که شاید به نوعی از اسناد بالادستی  به حساب آید. اینکه در بازه زمانی کوتاهی تهیه و با پافشاری مبهم به تصویب رسد، اولین چالش موجود بر سر راه تدوین یک سند تاریخی است، تاریخی از این منظر که بر مبنای این مصوبه که در اصل چارچوبی است محکم و راهبردی قرار است اتفاقاتی بزرگ بر این سرزمین رقم بخورد !
در سند طرح آمایش استان، شاخصه هایی چون اقتصاد، فرهنگ، سیاست، صنعت، معدن، کشاورزی، گردشگری، امنیتی و … باید با دقت و وسواس و بر مبنای واقعیات چند سال گذشته، حال و چند سال آینده تبیین و با زمینه های آماری حرفه ای و کارشناسی شده و به دور از حدس و گمان و باری به هر جهت تهیه و تدوین و مصوب شود.
ما در استانی قرار است این طرح آمایش را عملیاتی کنیم که در کلیه زمینه ها متخصصین فراوان در اقصی نقاط کشور دارد، چه آنان که دستی بر آتش دارند و چه آنان که در حاشیه قرار داده شدند. در تهیه طرحی چنین مهم، سیاست بازی و سیاسی کاری ظلمی است بزرگ به منطقه و مردمی که خسته اند از شعارهایی که هیچگاه برای آنان نه آب شده نه نان اما از رای شان استفاده ها شد.
اینجا استان خراسان جنوبی است، با صدها کیلومتر مرز مشترک با کشوری که در آن تنشهای امنیتی هر روز غوغایی دارد، استانی که متجاوز از یک دهه همچنان با خشکسالی دست به گریبان است، استانی با وسعتی بسیار و جمعیتی اندک و امکاناتی اندک تر، استانی با زیرساختهای ضعیف و گاه نا آماده، استانی که چون تشنگان در آرزوی جرعه ای آب، بدنبال مدیرانی قوی و پای کار همچنان چشم به دست دولتها هستند تا دریابد این کهنه دیار زخم خورده از بی کفایتی ها را ….
اینجا استان خراسان جنوبی است با زنجیره ای از ناکارآمدی ها، مدیران بزرگی که چون آزمایشگاهی بزرگ می پروراند مدیرانی را برای مکانهایی مناسبتر، این دیار با تمام داشته های علمی اش همچنان از نداشتن تخصصهای لازم رنج می برد، این مکان زمینه حضوری قوی و همه جانبه اساتید و داشته های علمی اش را بر روی آنان بسته و شرایطی را فراهم آورد که انگیزه حضور را برای آنان از بین برده و یا کم رنگ کرده است.
در تدوین طرح آمایش استان خراسان جنوبی آیا از تمام داشته های علمی و تخصصی استان استفاده شد؟
آیا دعوتی از مدیران سابق از زمان تشکیل این استان فراهم گردید؟
آیا آمارهای ارائه شده در این طرح واقعی و مبنای علمی دارد؟ چگونه طرحی است که نهبندان را از شمول مناطق محروم خارج می کند؟! چگونه طرحی است که میزان بیکاری را ۳ تا ۹ درصد برآورد کرده؟ چگونه طرحی است که بسیاری از پایلوتهای توسعه را به حاشیه رانده و حاشیه ها را در متن گنجانده است؟
چگونه طرحی است که کار کارگروههای تخصصی اش در کمترین زمان ممکن تدوین چنین بزرگ و مهم را به پایان رسانده و اینک با اصرار به تصویب آن سندی را می بایست ارائه کنند که بر مبنای آن هر دولتی که بر مصدر قدرت باشد امکانات و بودجه را بر اساس آن به استان تخصیص خواهد داد.
این استان پیچیدگی های فراوانی دارد، تا دلت بخواهد زمین و بیابان و کویر دارد اما بیهوده و افتاده در بستر تاریخ، تا دلت بخواهد متخصص و کارآمد دارد اما نه در دیارشان. تا دلت بخواهد کارمند دارد از دیار های دیگر  اما نه مدیرانی در حد معاون وزیر! تا دلت بخواهد مردمی آرام دارد که برای شان شاید مهم نباشد چه کسی می آید و چه کسی می رود، چه دارند و چه باید داشته باشند، متواضعند و فقط نظاره گر، با خاطرند و بی خطر‌! این استان از سالها قبل می بایست در اتاق های فکرش که هیچگاه عملیاتی نشد و با استفاده از نیرو های خلاق و بصیر و متخصص اش چندین طرح آمایش سرزمین را در مقیاس بسیار قوی فراهم می نمود که اینک این چنین در مضیقه ناپختگی گرفتار نمی شد.
قرار است در آینده نزدیک یک جلسه تودیع و معارفه انجام پذیرد، همان روشها و نمایشهای همیشگی تعریف و تمجید از هم و دادن هدایای قالیچه ای و لوح تقدیر و …. طبق روال همیشگی از هم اکنون ارگانها و ادارات و مجامع خیرین، در صف تبریک و رپرتاژ آگهی و استان بوسی ایستاده و آماده بکارند.
با این جابجایی انجام شده در خراسان بزرگ که فقط شمال و جنوب اش تغییر کردند، نمایندگان استان ما، در مقابل وزارت کشور بدون کیش، مات شدند‌ !!
طرح آمایش استان فعلا در محاق آزمایش فرو افتاده است !