وبسایت روزنامه امروز خراسان جنوبی
کارشناس مهندسی رودخانه و مدیریت منابع آب گفت: منابع آب شیرین ایران تحت فشار برداشت‌های غیرقابل تحملی قرار دارند و با نرخ کنونی مصرف بی‌رویه آب در ایران، ۱۲ استان از ۳۱ استان کشور ظرف مدت ۵۰ سال ذخایر آبی خود را به پایان خواهند رساند.
به گزارش تسنیم، حامد جمشیدی اظهار داشت: ایران با متوسط بارش سالانه ۲۵۰ میلی‌متر جزو مناطق خشک و نیمه‌خشک دنیا محسوب می‌شود و از آنجا که آب تنها ماده طبیعی است که هیچ جانشینی ندارد، باید از قطره قطره آن به‌درستی حفاظت کرد.
این کارشناس منابع آب با بیان “بر اساس آمارها پیش‌بینی می‌شود که ایران در سال ۲۰۲۵ در وضعیت تنش آبی قرار گیرد”، گفت: منابع آب شیرین ایران تحت فشار برداشت‌های غیرقابل تحملی قرار دارند و با نرخ کنونی مصرف بی‌رویه آب در ایران، ۱۲ استان از ۳۱ استان کشور ظرف مدت ۵۰ سال ذخایر آبی خود را به پایان خواهند رساند.
وی افزود: همان‌طور که در موافقت‌نامه‌های رودخانه‌های مرزی آمده است نباید اجازه دهیم که این ماده حیاتی از کشور خارج شود و با برنامه‌ریزی فنی و مهندسی و رعایت اصول زیست‌محیطی، با ایجاد سدها و مخازن نگهداری آبها، باید در حفظ و حراست آنها بکوشیم.
جمشیدی با بیان “آب در قرن بیست و یکم همان مقام و اهمیتی را دارد که نفت در قرن بیستم داشت”، گفت: اگر کشورهایی چون کانادا، آمریکا، چین، روسیه، هند، ژاپن و … هریک بیش از هزاران سد بزرگ احداث کرده‌اند و هم‌اکنون نیز در حال سدسازی هستند به‌علت آن نیست که این کشورها کمبود بارندگی دارند و یا بارندگی سالانه آنها کمتر از بارندگی کشور ماست و بدون احداث سد قادر به آبیاری اراضی کشاورزی و تأمین نیازهای غذایی خود نیستند بلکه آنها سدها را مانند بانکها به‌عنوان ذخیره کننده ثروت خود می‌دانند.
وی ادامه داد: متأسفانه در ایران با وجود اینکه کشوری خشک و نیمه‌خشک داریم و باید بیش از کشورهای دیگر به فکر ذخیره آب باشیم، برخی که خود را حامیان محیط زیست معرفی می‌کنند، نسبت به سدسازی مطالب غیرکارشناسی را در جامعه رواج می‌دهند.
این کارشناس مهندسی رودخانه خاطرنشان کرد: منتقدان سدسازی در ایران وضعیت طبیعی و جغرافیایی خاص ایران را در نظر نمی‌گیرند، چرا که با توجه به اینکه ۴۷ درصد بارشهای کشور در فصل زمستان است اما پیک مصرف آب در تابستان قرار دارد، بدون وجود سد تأمین آب شهرهای ایران ممکن نیست.
وی افزود: دوستداران محیط زیست مطلع نیستند که در شرایطی که هر روز بخش قابل توجهی از روان‌آبهای کشور از دسترس خارج شده و به کشورهای همسایه یا به دریا می‌ریزد و بخش دیگری از این روان‌آبها در مواقع سیلابی، شهرها را در خود غرق می‌سازند و به تأسیسات شهری آسیب می‌زنند و جان مردم بیگناه را می‌گیرند که نمونه‌های آن را در چند ماه گذشته شاهد بودیم، ظرفیت سدسازی کشور جای بسیاری برای کارکردن دارد.
جمشیدی با بیان “برخی منتقدان سدسازی به‌دنبال تخریب سدها و توقف این صنعت پویای کشور هستند”، گفت: به‌فرموده رهبر معظم انقلاب، ایران یکی از کشورهای پیشتاز در امر سدسازی است و این صنعت، یکی از افتخارات ما در عرصه جهانی محسوب می‌شود.
وی ادامه داد: مدیران و کارشناسان حوزه آب از ۱۴ کشور جهان در همایش‌های برگزار شده در سال گذشته در تهران بر این نکته تأکید داشتند که سدها با وجود جلوگیری از وقوع سیلاب و خشکسالی‌ها، در تغذیه مصنوعی آبهای زیرزمینی بسیار مؤثرند و در مناطقی از جهان سدها متعادل کننده شوری و شیرینی آبهای سطحی و زیرزمینی بوده‌اند.
این کارشناس مدیریت منابع آب اظهار داشت: امروزه متخصصان و کارشناسان صنعت آب در جهان بر اساس کنفرانس تغییرات اقلیمی که سال قبل در شهر پاریس برگزار شد به این جمع‌بندی رسیده‌اند که در جهت کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای، با کاستن از مصرف سوخت‌های فسیلی، استفاده از انرژی‌های پاک و نو را که انرژی برق‌آبی اصلی‌ترین و مهمترین بخش آن است افزایش دهند.
جمشیدی با اشاره به بارشهای فروردین امسال اظهار داشت: بارشهای شدیدی که در مناطق غرب و جنوب غربی کشور به وقوع پیوست باعث شد تا رکورد بزرگترین سیلابهای اخیر شکسته و باعث جریانهای سطحی در رودخانه‌های ایلام، لرستان و خوزستان شود.
وی افزود: اوج این بارشها در حوضه کارون بزرگ و سد دز بوده که باعث جاری شدن سیلابی با شدت ۸ هزار مترمکعب شده بود که در این راستا سد دز وظیفه کنترل سیلاب را به‌خوبی انجام داد و باعث شد در پایین‌دست رودخانه‌ها از بروز خسارتهای مادی و انسانی جلوگیری به عمل آورد.
این کارشناس مدیریت منابع آب با بیان “سدهای ساخته شده در خوزستان علاوه بر مهار سیلاب، حجم آب بسیار بالایی را در مخازن خود ذخیره کرده‌اند، گفت: اگر این سدها ساخته نمی‌شد، علاوه بر ایجاد خسارت فراوان، آبها به دریا وارد می‌شد و در مواقع کم‌آبی، این مناطق با تنش آبی مواجه می‌شدند.
وی ادامه داد: مصاحبه‌ها و نظرات غیرکارشناسی و مافیا خواندن سدسازی به‌صلاح صنعت آب کشور و مردم نیست و تنها در سایه تعامل و هم‌اندیشی بین کارشناسان حوزه آب و محیط زیست می‌توان شرایطی را ایجاد کرد که سدها با راندمان و کارآیی بالا با در نظر گرفتن مسائل زیست‌محیطی احداث شوند تا از آنها در هریک از زمینه‌های تأمین آب شرب، صنعتی و کشاورزی، برق‌آبی، ایجاد مناطق گردشگری، کشتیرانی و در نهایت جلوگیری از خسارت سیل و یا ترکیبی از آنها بهره برد.
