یادداشت امروز/برات؛ این جا چراغی روشن است

رضا زنگوئی
چراغ برات… این عنوانی است که در خراسان برای روزهای میانی منتهی به نیمه شعبان برگزیده اند و چراغی به فاتحه و خیرات می افروزند تا هرم گرما و نور آن به درگذشتگان برسد. همان هایی که به قول معروف، دست شان از زمین و زمان کوتاه است. اما در زندگی دستان هنرمندی داشتند که به نقش عشق و محبت ،از خویش نامی درخور احترام گذاشته اند تا مردمان زمین وزمان از آنان به نیکی یاد کنند که “اذکروا موتا کم باالخیر” نقشه راه مومنانه ای است که در این روزها ، بیش از همیشه ما را به قبرستان ها می کشاند تا بیاییم و ببینیم و فاتحه ای بخوانیم و یاد پدران و مادران خویش را در نسیم صلوات بپیچیم. بیاییم و ببینیم… اما خدا کند پند گیریم و این دیدن ها، چشم مارا به فردایی باز کند که دست ما هم از زمین و زمان کوتاه خواهد شد و چشم ما به راه خواهد ماند تا کسی بیاید و به فاتحه ای دریچه ای دیگر به روی مان بگشاید. باری باید درس گرفت که قبرستان ها به تعداد قبرهای خویش کلاس درس دارد و خنک آنانی که می نشینند به آموختن و برمی خیزند به عبرت گرفتن و راهی را در پیش می گیرند که اگر در هر جای زمین هم دفن شوند، راهی از دل خاک به بهشت خدا خواهند گشود که خداوند بندگان مومن خویش را فراوان دوست دارد و آنان را نه فقط به بهشت که به حضور خویش می خواند، آنجا که به هر سلام آنان را برمی کشد و باز بزرگی می بخشد.پس یادمان باشد این روزها که به قبرستان می رویم قلم و دفتری هم در ذهن داشته باشیم تا درس ها را برای روزهای دیگرمان بنویسد. روزهایی که باران غفلت ما را در خویش می گیرد و طوفان فراموشی، یادهامان را به غارت می برد. یادمان باشد که زندگی، ساحتی است که باید در آن درس گرفت و توشه باید فراهم کرد برای سفر آخرت و از جمله این توشه ها را از چهره هزار شیار پدر و مادر می توان برداشت که به واقع چهره و دل و دست پدر و مادر، زمین هزار جریبی است که می توان در آن به کاشت و داشت محبت و برداشت حسنه و اجر عبادت پرداخت که پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: نگاه محبت‏ آمیز فرزند به پدر و مادرش عبادت است… پس عبادت باید کرد. اما اگر کتاب عبادت با مرگ آنان بسته شده است باز می توان در کلام رسول خدا دنبال کتاب تازه بود که سطر به سطرش آدمی را به خدا نزدیک می کند؛ کسی که قبر پدر و مادر یا یکی از آن دو را در هر جمعه یکبار زیارت کند خداوند او را می‏ بخشد و او را نیکوکار می‏ نویسد…. بله، قبر پدر و مادر هم راه بهشت را هموار می کند پس این روزهای برات را قدر بدانیم و با زیارت قبور اموات، خود را در صراط احیاء قرار دهیم.شاید اینکه از چراغ برات سخن به میان می آید، برای این باشد که راه را برای خود ما روشن می کند و برات لطف دوست را نیز هم به ما می دهد و هم به درگذشتگانی که برایشان فاتحه می خوانیم. فاتحه ای که خود ما را در آغاز یک درک تازه قرار می دهد….