به گزارش گروه اخبار علمی ایرنا از ساینس، اکنون حدود ۳۵۰ میلیون نفر به هپاتیت «بی»(اچ بی وی) مبتلا هستند که بیشتر موارد، انتقال از مادر به جنین بوده است.
محققان برای درمان هپاتیت، روشی جدید به کار گرفته اند. در این روش، با تزریق دارو سلول های غیر طبیعی کبد حذف می شوند و ویروس هپاتیت توسط سلول های ایمنی موجود در کبد به عنوان یک عامل خارجی شناخته شده و از بین می رود.
درمان به این روش حدود یک ماه به طول می انجامد و در موش های آزمایشگاهی موفقیت آمیز گزارش شده و برای استفاده در انسان، نیازمند مطالعه و تحقیق بیشتر است.
به التهاب کبد هپاتیت گفته می شود.
التهاب کبد می تواند به فیبروز، سیروز یا سرطان کبد منجر شود. ویروس هپاتیت مهمترین عامل بروز این بیماری است اما عفونت های دیگری مانند مواد سمی (مصرف الکل و مواد مخدر) و بیماری های خود ایمنی نیز جزء دلایل هپاتیت محسوب می شوند.
تاکنون پنج ویروس اصلی هپاتیت شناخته شده است که به عنوان هپاتیت نوع «بی»، «ای»(A)، «دی»، «سی»، «ای»(E) شناخته می شوند.
احتمال سیروز کبدی و سرطان در دو نوع «بی» و «سی» بیشتر است.
هپاتیت نوع «ای»(A) و «ای»(E) معمولا بر اثر مصرف آب و غذای آلوده ایجاد می شوند. هپاتیت نوع «سی»، «بی» و «دی» معمولا نتیجه تماس با مایعات آلوده بدن هستند.
دریافت خون آلوده، تماس با تجهیزات آلوده، انتقال از مادر به نوزاد و تماس جنسی کنترل نشده مهمترین روش های انتقال این ویروس کشنده هستند.
این بیماری می تواند با علایمی چون یرقان (زردی پوست و چشم)، تیرگی ادرار، خستگی مزمن، تهوع، درد و استفراغ همراه باشد یا بدون هیچ علامت اولیه ای بروز کند.
استفاده از سرنگ آلوده یکی از مهمترین روش های گسترش هپاتیت است.
به گزارش این سازمان، سالانه حدود دو میلیون نفر بر اثر سرنگ آلوده در معرض هپاتیت قرار می گیرند و تنها راه جلوگیری از این فاجعه، عدم استفاده از سرنگ مشترک است.
یکی دیگر از مهمترین راهکار های پیشگیری از هپاتیت، واکسیناسیون کودکان است. سالانه حدود ۷۸۰ هزار کودک بر اثر آلودگی به هپاتیت «بی» جان خود را از دست می دهند.
چند سالی است که به این ویروس بیشتر توجه شده و حرکت های جهانی برای مقابله با آن آغاز شده است.
در ماه مه سال ۲۰۱۴ میلادی، قطعنامه ای برای پیشگیری، تشخیص و درمان هپاتیت صادر شد و ۱۹۴ کشور آن را تایید کردند.
تاکید قطعنامه بر تدوین برنامه جامع ملی برای مقابله با هپاتیت است.